Autorka

Zauważyłam ostatnio, że się starzeję. Nie chodzi mi tutaj o prosty fakt, że czas płynie, a kolejny dzień właśnie przemija. Z każdym kolejnym rokiem robię się coraz bardziej ciekawska. Zauważam, z jak wielką chęcią zaczynam sięgać po zakładki o autorach moich ulubionych opowiadań. To też jeden z powodów, dlaczego postanowiłam nieco zaktualizować zakładkę. A może po prostu to chciałam zrobić post z tymi cudownymi fokami? Może o to chodziło?

Idealnie pasuję do roli środkowego dziecka, którym zresztą jestem. Urodziłam się w połowie lat dziewięćdziesiątych. Imię mam dosyć tradycyjne, pospolite służące za refren w popularnej piosence Maryli Rodowicz. Nietrudno je odgadnąć i jeszcze trudniej polubić,

Mentalnie pewnie jeszcze nie dorosłam i kurczowo chwytam się ostatnich podmuchów dzieciństwa. Łatwo mnie zdenerwować i doprowadzić do skraju wytrzymałości. Często płaczę, naiwnie wierząc, że pewnie jeszcze kiedyś z tego wyrosnę. Uparta i dumna, nie umiem i nie znoszę przepraszać. Uwielbiam samotność. Nie przepadam za tłokiem, zgiełkiem czy hałasem. Z powodzeniem mogę się nazwać domatorką, która kocha swoje cztery ściany.
Moje uwielbienie dla własnych czterech ścian, łóżka i laptopa kontrastuje z moją kolejną miłością - podróżowaniem. Kocham lotniska, samoloty i tą ekscytację, gdy musisz wstać o świecie, aby rozpocząć kolejną przygodę albo zaczynasz planować, gdzie tym razem cię oczy poniosą.

Jestem leworęczna, ale niewątpliwe nieuzdolniona artystycznie. Nie rysuję, nie śpiewam i na niczym nie gram z wyjątkiem nerwów. Lubię układać puzzle i malować paznokcie, a moja kolekcja lakierów powiększa się z każdym tygodniem.
Nałogowo oglądam amerykańskie seriale, których wypisywanie tu wydaje się stratą miejsca, bo zajęłoby go zbyt wiele. Stosunkowo niedawno odkryłam tureckie i doszczętnie w nich przepadłam. Długie, romantyczne i cholernie ekscytujące stały się moim kolejnym nałogiem. Ostatnia rzecz, ale bynajmniej nie najmniej ważna - uwielbiam foki, chociaż tego się już pewnie każdy domyślił.

E-mail: margarita@onet.eu